بررسی اثر پارامترهای زمین شناسی مهندسی موثر در پهنه بندی خطر فرسایش با استفاده از الگوریتم بهینه سازی کلنی مورچگان (مطالعه موردی؛ حوضه آبریز سد سورال، کردستان)

پدیده فرسایش و زیانهای ناشی از آن امروزه برای همه محققینی که به نوعی با علوم مرتبط با زمین سروکار دارند، آشنا است. فرسایش از یک طرف باعث هدر رفت خاک و کاهش حاصلخیزی آن می شود و از طرف دیگر با رسوب این مواد در کانالها و مخازن سدها، باعث کاهش عمر مفید این سازهها می شود. بنابراین شناخت و مبارزه با این پدیده از مدتها پیش مورد توجه این محققین قرار گرفته است. از نظر محققین زمین شناسی مهندسی پارامترهای زیادی هستند که می توانند در فرسایش پذیری یک منطقه موثر باشند. تأثیر این پارامترها در مسأله فرسایش به صورت پراکنده توسط این محققین، کم و بیش مورد بررسی قرار گرفته است، اما الگوریتم و الگوی خاصی برای در نظر گرفتن و بررسی یکجای همه یا اکثر این پارامترها، ارائه نشده است. در این تحقیق الگوریتمی کلی جهت بررسی پارامترهای زمین شناسی مهندسی موثر در مسأله فرسایش به کمک مدلهای تصمیم گیری چند معیاره و الگوریتم کلنی مورچگان ارائه شده است و از طرف دیگر نتایج حاصل از استفاده از این روش در حوضه آبریز سد سورال، با نتایج مدل mpsiac مقایسه شده است. مقایسه نقشه های پهنه بندی به دست آمده از مدل mpsiac و روش استفاده از پارامترهای زمین شناسی مهندسی با داده های صحرایی، به ترتیب تطابق 72% و 83% را نشان داده است.